Dictionary of Greek. 2013.
τσαρούχι — το (λ. τουρκ.), ελαφρό παπούτσι παλιότερα των χωρικών της ηπειρωτικής Ελλάδας και σήμερα των ευζώνων που έχει στο μυτερό άκρο του φούντα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Царухи — эвзона Царухи (греч … Википедия
αδελφοποιτός — Πρόσωπο που συνδέεται με άλλο με την αδελφοποίηση. Λέγονται και σταυραδερφοί σταυραδέρφια, βλάμηδες και μπουραζέρηδες, μπράτιμοι και αρκαντάσηδες κλπ. Κατά την εποχή της δράσης της Φιλικής Εταιρείας, α. ονόμαζαν τα αγράμματα μέλη της, που… … Dictionary of Greek
γουρουνοτσάρουχο — το 1. τσαρούχι από χοιρόδερμα 2. άνθρωπος άξεστος, που φοράει γουρουνοτσάρουχα … Dictionary of Greek
τροχάδι — το / τροχάδιον, ΝΜ [τροχάς, άδος] νεοελλ. πέδιλο βοσκών με μία σόλα και λουριά που τήν συγκρατούν στο πόδι, τσαρούχι μσν. στον πληθ. τά τροχάδια υποδήματα κατάλληλα για περπάτημα … Dictionary of Greek
τσαρουχάς — ο, Ν κατασκευαστής τσαρουχιών. [ΕΤΥΜΟΛ. < τσαρούχι + κατάλ. άς (πρβλ. γαλατ άς)] … Dictionary of Greek
τσερβούλι — και τσαρβούλι, το, Ν τσαρούχι. [ΕΤΥΜΟΛ. < σέρβουλον «παπούτσι από ακατέργαστο δέρμα», μέσω ενός υποκορ. *σερβούλιον (για την τροπή τού σ σε τσ πρβλ. κό τσ υφας< κό σσ υφος)] … Dictionary of Greek
χωριάτης — ο, ΝΜ, θηλ. χωριάτα και χωριάτισσα, Ν κάτοικος χωριού, χωρικός νεοελλ. 1. μτφ. άνθρωπος αγροίκος, απολίτιστος, άξεστος 2. παροιμ. φρ. α) «ο χωριάτης κι αν πλουτήνει, το τσαρούχι δεν τ αφήνει» δηλώνει ότι οι πολύχρονες συνήθειες δεν ξεχνιούνται… … Dictionary of Greek
γουρουνοτσάρουχο — το 1. τσαρούχι από δέρμα γουρουνιού: Ο παππούς φόρεσε τα γουρουνοτσάρουχά του. 2. μτφ., άξεστος, ανάγωγος, αγροίκος: Ζει χρόνια μόνος κι έγινε γουρουνοτσάρουχο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
